Het is natuurlijk een beetje een vereiste als vrouw dat je van chocola moet houden. Ik hou ook zeker wel van chocola, maar ik ben niet een enorm chocolademonster; het is niet alsof je mij er altijd gelukkig mee maakt en vaak heb ik er de puistjes ook niet voor over.
Ik koop dan ook bijna nooit zelf chocola, maar er is een uitzondering: als Tony’s in de aanbieding is. Buiten dat ik het concept en de idealen van Tony’s graag wil steunen, vind ik het ook gewoon een van de lekkerste soorten chocola.
Een tijdje geleden was de karamel-zeezoutreep helemaal een hype en ik moet toegeven dat deze inderdaad erg lekker was, maar afgelopen weken was er opeens een verandering te zien: op alle instagramfoto’s van (food)bloggers maakte de karamel-zeezoutreep plaats voor deze oranje-blauwe reep: melk kaneelbescuit.
Ik kon natuurlijk niet achterblijven en fietste snel naar de Albert Heijn, waar ik snel deze reep (die ongeveer evenveel kost als een gehele avondmaaltijd) kocht en met gepaste spoed naar huis vervoerde (oké in werkelijkheid was ik gewoon weekboodschappen aan het doen, het is nog niet zo erg met me dat ik speciaal voor chocola naar de winkel ga).

Thuis opende ik met bonzend hart de reep (beetje drama mag wel toch?) en besefte ik weer even hoe blij ik was dat ik deze reep niet hoefde te delen, want dit is vrijwel onmogelijk met een Tony’s reep.
De smaak: ik ben groot groot fan van gewoon de normale melkchocolade-smaak van Tony’s. Ik ben echt geen fijnproever, maar de tussen melkchocolade van bijvoorbeeld Milka en die van Tony’s zit echt een wereld van verschil. Tony’s heeft gewoon de perfecte romige, volle smaak die zich echt door je hele mond verspreidt. Ik was dan ook meteen blij dat bij deze reep vooral uit melkchocolade bestond, want daarmee konden ze het eigenlijk al niet meer verpesten en dat hebben ze ook zeker niet gedaan: ergens diep in deze romige melkchocolade zaten subtiele knapperige biscuitkruimels verstopt. Subtiel, en daardoor erg lekker. Bij de karamel-zeezoutreep had ik na een paar stukjes altijd al het gevoel dat ik heel erg misselijk ging worden, maar bij deze had ik het gevoel dat ik zo in één keer die hele reep op kon (ik heb me kunnen beheersen). Kortom: hij is dus nóg lekkerder.
Later vorige week had ik het geluk dat mijn moeder hem ook graag wilde proberen en mocht ik dus nog een stukje proberen, volgens mijn moeder smaakte het een beetje naar chocoladepepernoten, door het kaneel in de koek. Dit vond ik wel een mooie omschrijving: chocoladepepernoten met heeel veel hele lekkere chocolade.

Ga dit proberen!